gebroken been

Ik was op skivakantie in Frankrijk. Het was heel gezellig, op de laatste dag gingen we nog 1 keer lessen. Daarna gingen we ergens op de berg wat eten we konden telkens niet echt iets goeds vinden dan was het te druk dan was het te saai. Toen we nog steeds niets gegeten hadden gingen we slalommen om paaltjes. Opeens lag er een steen ik probeerde te remmen maar het was te laat ik viel, ik voelde heel veel pijn het leek namelijk wel dat het in brand stond. Ik wist dat het gebroken was, maar ik zei toch dat ik nog wel van de piste af kon. Mijn vader en moeder hielpen me om op te staan, maar me vader draaide mijn been een heel klein stukje en ik schreeuwde het al uit. Ik schreeuwde de hele tijd “mijn schoen moet uit” omdat het zo’n pijn deed maar dat mocht niet van mijn moeder anders kon het nog meer pijn gaan doen. Ik had het heel warm en zag allemaal mensen om me heen. Er kwam toen al snel iemand en die vroeg of ze iemand moesten bellen dus toen hebben ze dat gedaan, binnen 10 min kwam er iemand. Ze pakten me heel goed in maar het deed wel veel pijn want ik moest verplaatsen. Toen ging ik met de banaan naar beneden, het was wel heel coooool, maar op dat moment vond ik alles niet zo coooool. Toen werd ik met de ambulance naar de eerste hulp gebracht, daar zagen ze dat het gebroken was, maar mijn schoen moest nog uit en ze hadden geen verdoving dus toen moest ik door naar het ziekenhuis. Ik vond het een heel vies ziekenhuis hij was ook heel klein, tenminste niet zo mooi als bij ons, zelfs de kerstboom die op het hele kleine midden plein stond was lelijk, de slingers die er in zaten waren er gewoon in gegooid. Ik moest heeeel lang wachten en ik had heel erg veel honger en dorst, want ik had om 9 uur als laatst gegeten en het was nu al rond 5 uur. Eindelijk dacht ik dat ze me kwamen ophalen voor me been toen was ik heel erg opgelucht, maar dat was het niet, het goede nieuws was dus slecht nieuws, want ze zeiden dat ik een nachtje moest blijven. Ik moest bijna huilen ik vond het echt zo stommmm. Uiteindelijk werden we ergens naartoe gebracht daar kreeg ik een kapje op dat ik goed ontspannen was, maar het was echt heel eng want de zuster was net een stripfiguur en me moeder net een monster, toen ik ontspannen was kreeg ik een infuus dat was voor de pijnstillers.
Later werden we ergens op de gang gezet en de zuster zei dat er later een andere zuster kwam om ons naar onze kamer te brengen. Het duurde echt heel lang en we hadden nog steeds niets gegeten. Op een gegeven moment ging mijn moeder aan allemaal zusters vragen of we eindelijk naar onze kamer mochten, maar alle zuster zeiden er komt zo iemand aan. Eindelijk zei een zuster over 5 min kom ik er aan maar in Frankrijk kunnen 5 min wel 10 min duren.
Rond 10 uur werden we eindelijk naar onze kamer gebracht. Het was een best grote kamer, na niet heeeel groot maar ook niet heeeel klein.
Toen was het uiteindelijk half 11, en we kregen toen gelukkig wat te eten, want ik had al 13 en een half uur niets gegeten. Later gingen we slapen, want we werden om half 5 al gewekt omdat ze mijn bloeddruk op moesten meten. Later rond half 10 werd ik naar een operatiekamer gebracht want ze gingen mijn botten goed zetten en het gips om doen, maar dat deden ze gelukkig wel onder narcose. Toen ik terug naar mijn kamer werd gebracht waren mijn vader en mijn broertje er, dat was wel gezellig, mijn zusje was toen al naar huis want die was met dat andere gezin mee terug gereden naar Nederland. Aan het eind van de dag gingen mijn vader en mijn broertje in een hotel slapen, omdat ze niet in het ziekenhuis konden slapen, maar ze kwamen de volgende ochtend wel weer vroeg naar ons toe. Later op de dag hoorde we dat ik met het vliegtuig moest, dus mijn vader en mijn broertje vertrokken ook naar huis. Bij mij werd er een snee van boven naar beneden in mijn gips gezaagd, dat was voor de druk omdat we met het vliegtuig moesten. Dus mijn moeder ging alles regelen, maar later bleek het dat het vliegtuig vanaf Innsbruck vertrok, maar dan konden we net zo goed naar huis rijden en anders zouden we pas volgende week met een vlucht gaan. Dus uiteindelijk zijn we gelukkig maandag met een taxi naar huis gegaan, dat vond ik heel leuk want de taxi kwam uit Nederland en ik kon lekker liggen. Ze haalde ons rond 6 uur ’s avonds op dus na 4 uurtjes gingen we ergens in een hotel slapen en dan zouden we die ochtend weer vroeg vertrekken. Dat hadden we toen ook gedaan, want we waren om half 8 vertrokken. Ik vond het echt heel leuk in de auto later ging ik muziek luisteren en toen waren we er binnen no time. We kwamen gelukkig wel om 4 uur aan, want het was die dag 31 dec dus oudejaarsdag. Toen we eindelijk thuis waren, waren mijn opa en oma en Isa er en natuurlijk mijn vader, broertje en zusje. Mijn zusje had ook nog een heel mooi schilderij gemaakt, mijn naam stond er in schelpjes en ze had er nog heel veel leuke dingen bij gezet. Isa vroeg meteen of ze wat op mijn gips mocht zetten, hij was toch nog helemaal leeg dus dat mocht. Nu zit ik in het gips tot mijn heup en vrijdag (17-01-’14) krijg ik waarschijnlijk loopgips.

XXX Eline